Nire Aitatxi-amatxiren ondotik, Kanboko osasun etxeak beren fruituekin eta behien esnearekin hornitzen baitzituzten, nire burasoek nahiago izan zuten ardi hazkuntzan espezializatu, eredu ekonomiko gomendagarriena baitzen garai hartarako.

 90eko hamarkadan ezarri nintzenean, esnetarako ardiaren monoprodukzioa arrisku bihurtu zen. Familiaren ustiapena berreskuratu bezain laster, salmenta zuzena egitea erabaki nuen.

60 gerezi-marmelada egiten hasi nintzen gure gerezi ondo zaharrekin, eta gero berriro landatu nituen. Gaur egun, ia 200 gereziondo dira, peloa, xapata, beltxa motakoak, hemengo barietateak, nekazaritza ekologikora eramaten direnak eta aukera ematen didatenak nekazari sorta anitzagoa zabaltzeko.

Izan ere, esnea AOP Ossau-Iraty gasna edo ardi mamia bihurtzen da, edo esne gordina duen botila.

Bota nahi ez dudalako erabaki dut Duroc arrazako txerriak aske haztea. Goizero edaten didate gasna egiteko gelditzen zaidan gaxura (ordura arte erabili gabea) baloratzen. Berriz eskatzen dute

Txerriak urdai saltzaile bati edo Belaun ekoizleen kooperatibari bihurtzen ditut, hileroko lantegi batean.

Zuhaitzak biziki maite ditudanez eta ekoizpenak giza mailakoak eta osagarriak diren ustiategi batean lan egin nahi dudanez, bertako barietateen berrogeita hamar bat sagarrondo landatu ditut zuku prentsatuak besterik gabe egiteko, azukre erantsirik gabe.

Produktu horiek guztiak Antxondoa baserriko dendan edota sarean aurkituko dituzu, denboraldiaren arabera.

Baina, era berean, beste ekoizle-nekazari batzuek eta kalitatezko artisauek urte osoan zehar dakarkidate beren ekoizpena, dela nik neuk ere ez daukadalako, dela nireen osagarri diren ekoizpen edo jakintzak dituztelako.

Ni partaide naizen euskal ekoizle-etxeen sarea egokitasun ezin hobea da lur baten, herriarekiko dudan atxikimenduaren eta bezeroek hurbileko produktuekiko duten gero eta gose handiagoaren artean.